اشتباهیا همانقدر درستند که برف هنگام کریسمس!

دست ها همانقدر گرمند برای فشردن که آغوش... صدا ها همانقدر دلنشینند که پیانو هنگام نواختن... حس ها همانقدر غیر انکارند که خورشید هنگام روز... چشم ها همانقدر فاش می سازند که لب ها هنگام سخن گفتن... نشانه ها همانقدر واقعی اند که خون در رگها... عشق همانقدر ناگهانی است که عطسه ای هنگام خروج از خانه... رفاقت ها همانقدر آرامش بخش است که مادری هنگام گریه کودک... رسیدن همانقدر دست یافتنی است که پلک زدن برای چشم ها... سکوت همانقدر سرشار از گفته هاست که لبخندی هنگام عصبانیت... معتمد بودن همانقدر غرور دارد که گرفتن طلا در المپیک... اشتباهیا همانقدر درستند که برف هنگام کریسمس... #بهار_داره_میاد کودن کودک...